تاثیر تغییر موقعیت مندیبل برروی قابلیت اطمینان و تجدیدپذیری اندازه‌گیریهای خطی در تصاویر CBCT

خلاصه :   سابقه و هدف: دقت ابعادی تصاویر CBCT پیش نیاز مطمئن در درمان­های ایمپلنت­های دندانی است. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر تغییر موقعیت مندیبل بر روی دقت اندازه­گیریهای خطی روی تصاویر CBCT می باشد.   مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 12 فاصله خطی روی یک مندیبل خشک به وسیله کولیس دیجیتال سه مرتبه توسط دو مشاهده گر اندازه گیری شد. سپس مندیبل توسط دستگاه ( CBCTscanora 3D ) در پنج حالت اسکن شد: موازی افق، تمایل به پایین، به بالا، تمایل لترالی و حالت چرخیده. فواصل خطی روی هر یک از تصاویر در حالات مختلف توسط دو مشاهده گر در دو زمان(در هر نوبت سه بار) اندازه­گیری شد. خطای زیر 10 درصد طبق مرجع به عنوان حاشیه امن تلقی شد. سپس توسط نرم افزار تمایلهای اعمالی اصلاح و اندازه گیریها تکرار گشت. آزمون T زوجی و همبستگی پیرسون برای آنالیز آماری استفاده شد.   یافته‌ها: 4/88 درصد اندازه گیریهای روی تصاویر کوچکتر از اندازه­گیریهای انجام شده روی مندیبل بود. میزان اختلاف برای تمایلهای مختلف بین 01/0 ± 65/2 میلی متر بدست آمد. اندازه­گیریها (به جز شش مورد) خطای زیر 10 درصد داشتند که در حاشیه امن بود. پس از اصلاح تمایلها، خطای بیش از یک میلیمتر تنها در یک مورد مشاهده شد و درصد خطا از 8 درصد تجاوز نمی­کرد. از نظر تکرارپذیری، همبستگی بالا بین مشاهده گرها و نیز بین دو بار خوانش یک مشاهده­گر بدست آمد. ( 9/0 r> )   نتیجه گیری : به نظر می رسد در CBCT چرخش سر به اندازه CT پزشکی اهمیت ندارد خصوصاً اگر چرخشها قبل از اندازه گیری با نرم افزار اصلاح شود.